15 oktober jl. heeft het gerechtshof Den Haag geoordeeld dat de Staat aansprakelijk is voor de geleden schade van twee werknemers, omdat zij door hun arbeidsongeschiktheid beperkt vakantiedagen hebben opgebouwd.
De destijds geldende Nederlandse wet beperkte de opbouw van vakantiedagen bij ziekte, maar dat was in strijd met een Europese richtlijn. Daardoor werden bij het einde van het dienstverband te weinig vakantiedagen afgerekend door de werkgevers. Het gerechtshof oordeelt dat de Staat onrechtmatig heeft gehandeld door de Europese richtlijn destijds onjuist te implementeren in de Nederlandse wetgeving.
Per 1 januari 2012 is de Nederlandse wetgeving aangepast aan de Europese richtlijn.
De Nederlandse Staat legt zich niet neer bij dit arrest van het gerechtshof over de opbouw van vakantiedagen tijdens ziekte. De Staat gaat in cassatie bij de Hoge Raad.
Wat betekent dit voor uw schadeclaim?
De Staat is het oneens is met het arrest van het gerechtshof Den Haag, en zal op dit moment nog niet overgaan tot uitbetaling van de schadeclaims.
De reeds ontvangen en de nog te ontvangen schadeclaims zullen uiteraard zorgvuldig worden bewaard in afwachting van de uitkomst van de procedure bij de Hoge Raad. Wanneer de Hoge Raad uitspraak heeft gedaan, zullen de schadeclaims vervolgens conform die uitspraak van de Hoge Raad worden afgedaan.
]]>Een werknemer die op dit moment een flinke ontslagvergoeding krijgt, kan ervoor kiezen om het bedrag onder te brengen in een stamrecht- bv. Het voordeel hiervan is dat dit via de werkgever belastingvrij kan. Er moet pas belasting betaald worden op het moment dat de werknemer uitkeringen krijgt uit deze bv. Hij kan de belastingheffing dus uitstellen tot dat moment in de toekomst. Daarnaast heeft de werknemer een tariefvoordeel, omdat de uitbetaling in kleine gedeeltes zal plaatsvinden. De vergoeding komt dus niet in één keer in de belastingheffing terecht.
Zoals het er nu uit ziet zal de fiscaal gunstige stamrecht- bv per 1 januari 2014 verdwijnen.
Werknemers van wie het daadwerkelijke ontslag uiterlijk op 30 juni 2014 plaatsvindt, kunnen echter toch nog een stamrecht- bv oprichten waarmee ze een belastingvoordeel kunnen behalen. Dit gaf staatssecretaris Weekers van Financiën onlangs aan in de Tweede Kamer. Voorwaarde is dat zij hun ontslag voor 31 december van dit jaar aangezegd krijgen.
Voldoende tijd bij toezegging ontslag voor 31 december 2013
Volgens staatssecretaris Weekers hebben werknemers van wie de uiteindelijke ontslagdatum nu nog niet bekend is door bijvoorbeeld een reorganisatie, maar aan wie het ontslag wel wordt toegezegd voor 31 december 2013, dan voldoende tijd om alsnog een stamrecht- bv op te zetten om een belastingvoordeel te genieten.
Algemeen
Tot 1 januari 2012 bouwden werknemers die volledig arbeidsongeschikt waren vanwege ziekte slechts vakantiedagen op over de laatste zes maanden van hun ziekteperiode. Omdat dit in strijd was met de Europese regelgeving is de wet vanaf 1 januari 2012 aangepast: iedere werknemer heeft nu recht op ten minste vier weken vakantie per jaar.
Uitspraak Gerechtshof
Het gerechtshof in Den Haag heeft op 15 oktober 2013 de Staat aansprakelijk geacht voor de schade die twee werknemers hebben geleden doordat de Staat verzuimd had haar regels aan te passen aan de Europese Arbeidstijden Richtlijn 2003/88/EG, die al op 2 augustus 2004 in werking was getreden. In de richtlijn staat: “De lidstaten treffen de nodige maatregelen opdat aan alle werknemers jaarlijks een vakantie met behoud van loon van tenminste vier weken wordt toegekend overeenkomstig de in de nationale wetten en/of gebruiken geldende voorwaardenvoor het recht op en de toekenning van een dergelijke vakantie”.
Nederlandse wet aangepast aan Europese richtlijn
Omdat uit de Richtlijn niet duidelijk werd dat deze ook voor zieke werknemers gold, heeft Het Europese Hof van Justitie in 2009 in het arrest Schultz- Hof (JAR 2009/58) beslist dat ook zieke werknemers onder de Richtlijn vallen. De Nederlands wetgeving was hiermee in strijd en is daarom per 1 januari 2012 aangepast aan de Europese richtlijn.
Aanpassing wet te laat voor sommige werknemers
Voor veel werknemers is de bovenstaande aanpassing echter te laat gekomen. Tot de wetswijziging op 1 januari 2012, had een werknemer die wegens ziekte geen arbeid verrichtte, een beperkt recht op opbouw van vakantiedagen: deze werden slechts opgebouwd over de laatste 6 maanden waarin arbeid werd verricht. Veel werknemers waren echter voor 1 januari 2012 al langer dan 6 maanden ziek en kregen dus als gevolg van de late implementatie van de richtlijn minder vakantiedagen dan waarop zij eigenlijk recht hadden.
Uitspraak kantonrechter
Inmiddels heeft de kantonrechter Den Haag op 12 maart 2012 de Staat veroordeeld tot betaling achteraf van tijdens langdurige ziekte opgebouwde vakantiedagen van een werkneemster die sinds 1995 in dienst was als schoonmaakster op basis van een dienstverband van 30 uur. Op 23 januari 2007 werd zij arbeidsongeschikt, tot 24 november 2008 ontving zij haar salaris, dat werd stopgezet omdat zij zich niet hield aan haar re-integratieverplichtingen. Op 15 november 2010 werd de arbeidsovereenkomst met wederzijds goedvinden beëindigd. Bij tijdige implementatie van de Richtlijn zou zij vakantiedagen hebben opgebouwd over de periode van 23 januari 2007 tot 24 november 2008. In werkelijkheid heeft zij volgens het toen geldende artikel 7:635 BW slechts vakantie-uren opgebouwd over de laatste 6 maanden van haar dienstverband.
De kantonrechter achtte dit onterecht en stelde vast dat de Staat de Richtlijn onjuist had toegepast. Hij baseerde zijn uitspraak op het BECTU-arrest uit 2001, dat nog gebaseerd was op de voorloper van de huidige richtlijn. Volgens dit arrest moest de Richtlijn, die gelijk was aan de nu geldende, uiterlijk op 23 november 1996 in het interne recht zijn omgezet. Afwijking van artikel 7 van de Richtlijn was niet toegestaan.
Uitspraak Gerechtshof
Het Hof, waar deze zaak samen met een soortgelijke zaak werd behandeld, sluit zich op 15 oktober 2013 bij dit oordeel aan: “(…) Naar Nederlands recht levert het uitvaardigen en handhaven van een met hogere regelgeving strijdige regeling een onrechtmatige daad op.(…)” De Richtlijn is “hogere regelgeving” en de Nederlandse wetgeving was daarmee in strijd, daarom draait de Staat op voor de schade die de twee werknemers hebben geleden.
Tot slot
Denkt u ook een vordering te hebben op de Staat in verband met niet-uitbetaalde vakantiedagen bij arbeidsongeschiktheid?
MRB- advocaten kan dit voor u uitzoeken. Als uit ons onderzoek blijkt dat u een vordering heeft, dan kunnen wij uw vordering instellen.
Flexwerkers met een opdrachtovereenkomst, zoals veel postbodes en krantenbezorgers, krijgen recht op het wettelijk minimumloon. De Tweede Kamer steunt waarschijnlijk in ruime meerderheid een wetsvoorstel van minister Lodewijk Asscher van Sociale Zaken.
Het gaat om mensen die geen arbeidsovereenkomst hebben, maar werken op basis van een opdrachtovereenkomst.
Een opdrachtovereenkomst is een overeenkomst waar tegen beloning arbeid wordt verricht voor een ander, zonder dat de daaraan ten grondslag liggende rechtsrelatie wordt beschouwd als een arbeidsovereenkomst, een overeenkomst tot aanneming van werk, een uitgeefovereenkomst, een vervoersovereenkomst of overeenkomst van bewaarneming.
De bovengenoemde flexwerkers hebben in beginsel nu al recht op het minimumloon, maar er bestaan nu nog allerlei mogelijkheden dat te omzeilen.
Naar schatting telt Nederland 15.000 bezorgers van 23 jaar en ouder. Zij krijgen nu het gemiddelde loon van een 16- of 17-jarige.
De brancheorganisatie DDMA (Dutch Dialogue Marketing Association) heeft kritiek op het wetsvoorstel. Ze denkt dat oudere bezorgers van huis-aan-huisbladen en folders door het wetsvoorstel te duur worden en hun bijbaantje verliezen. Veel werkgevers geven nu al aan dat zij het contract van oudere werknemers zullen beëindigen als dit voorstel door de Tweede en Eerste Kamer komt.
Lodewijk Asscher benadrukt dat hij een “fatsoenlijke arbeidsmarkt” wil. Deze groepen moeten dezelfde rechten krijgen als ieder ander.
Wij houden u van de parlementaire behandeling op de hoogte.
]]>De ministerraad heeft ingestemd met een wetsvoorstel van minister Opstelten om de griffierechten per 1 januari 2014 te verhogen. De laatste 6 jaar zijn de griffierechten voor civiele en kantonzaken elk jaar verhoogd. Uit een onderzoek van de universiteit in Maastricht uit 2006 bleek dat Nederland wat de tarieven betreft tot de absolute top van Europa behoort.
Griffierechten zijn een bijdrage van procespartijen in de kosten van de rechtspraak.
De overheid vindt dat procespartijen, steeds meer, aan de kosten van de rechtspraak moeten bijdragen. Op 31 maart 2011 diende minister Opstelten een voorstel in voor kostendekkende griffierechten. Op 23 april 2012 viel het kabinet Rutte en verdween ook dat wetsvoorstel van het politieke toneel. Sommige argumenten die het voorstel ondersteunden spelen echter ook nu nog een rol en zijn daarom nog steeds interessant:
Om enige indruk te geven van hoe snel de griffierechten de afgelopen jaren zijn gestegen volgen hier enkele cijfers als voorbeeld, het is dus zeker geen volledige vergelijking. Belangrijk hierbij is om te weten dat natuurlijke personen (mensen) minder moeten betalen dan rechtspersonen (bedrijven).
Voor het griffierecht bij de kantonrechter in dagvaardingszaken of verzoekschriften betreffende zaken van meer dan 500 euro tot 25.000 euro betalen rechtspersonen:
in 2010: € 284,-
in 2013: € 448,- in zaken tot 12.500 en € 896 in zaken van 12.500 tot 25.000 euro.
Voor het griffierecht bij de rechtbank in dagvaardingszaken of verzoekschriften in zaken tussen 25.000 en 100.000 euro betalen rechtspersonen:
in 2010: € 1165,-
in 2013: € 1836,-.
Voor de natuurlijke personen zijn de tarieven veel minder hard gestegen maar in Nederland moeten (veelal) de eiser èn de gedaagde griffierecht betalen als zij procederen bij de rechtbank, het gerechtshof en de Hoge Raad. Als de natuurlijke persoon verliest, worden de griffiekosten van de rechtspersoon op hem verhaald waardoor hij alsnog te maken krijgt met de verhoging voor rechtspersonen.
Bij de geplande verhoging in 2014 worden de tarieven voor zaken bij de kantonrechter en voor alle civiele zaken bij de rechtbank slechts met 2 procent verhoogd. Gezien de bovenstaande getallen is “slechts” hier echter relatief.
De tarieven voor hoger beroep en cassatie in civiele zaken worden in het nieuwe voorstel verdubbeld. De minister constateert dat de huidige tarieven in eerste aanleg bijna net zo hoog zijn als de huidige tarieven in hoger beroep en cassatie terwijl de kosten van de laatste twee veel hoger zijn. Uit dit argument blijkt dat de minister nog steeds streeft naar een kostendekkend griffiesysteem.
Het gemiddelde percentage waarmee de griffierechten in 2014 worden verhoogd is 15%.
De Raad voor de Rechtspraak, die op grond van artikel 95 Wet op de rechterlijke organisatie de taak heeft om de regering van advies te voorzien over het wetsvoorstel, is bezorgd over de verhoging van de griffierechten. De Raad verwacht dat de verhoging van de griffierechten zal leiden tot een uitval van zo’n 8000 zaken per jaar:
Vooral het percentage van 14% bij de handelszaken is “van zodanige omvang dat men zich de vraag kan stellen of de toegang tot de rechter hierdoor niet te zeer beperkt wordt”, aldus de Raad. Hieraan kan worden toegevoegd dat artikel 17 van de grondwet de overheid de verplichting oplegt om de toegang tot de rechter te waarborgen. Dit is een kerntaak van de overheid. Het recht op een eerlijk proces ( artikel 6 EVRM) blijft een illusie als het voor een partij in financiële zin onmogelijk is om een gerechtelijke procedure ter bescherming van zijn rechten te beginnen. Met name in incassozaken is dit nu al een groot probleem. Mensen stappen niet meer naar de rechtbank om hun geld te krijgen. Dit pakt slecht uit voor bedrijven en is slecht voor de betalingsmoraal.
Volgens de minister procederen vooral de hoogste en de laagste inkomens te veel, maar gemiddeld procederen Nederlanders helemaal niet zo veel: slechts 5% van de geschillen eindigt voor de rechter. De vraag die gesteld moet worden is dus waarom de bovengenoemde groepen meer procederen dan gemiddeld. Hierover is in het wetsvoorstel niets te lezen, terwijl het wegnemen van de echte oorzaken van een probleem doorgaans effectiever is.
De belastingkamer van de Hoge Raad acht zich inmiddels vrij in te grijpen als mensen het griffierecht niet kunnen betalen. De betalingsonmacht moet uiteraard worden aangetoond maar zo’n beoordeling kost soms meer tijd dan drie eenvoudige zaken. Dit is derhalve weinig effectief.
Of het plan om de griffierechten te verhogen per 1 januari 2014 in zijn geheel door de Tweede en de Eerste Kamer komt, weten we nu nog niet. MillerReyBrighton advocaten houdt u op de hoogte.
Als u een ontslagvergoeding krijgt dan is het nu nog fiscaal aantrekkelijk om het bedrag onder te brengen bij een stamrecht BV. Stamrecht BV’s maken het mogelijk om de inkomstenbelasting die over de vergoeding moet worden betaald te spreiden (het stamrecht). U maakt dan gebruik van de zogenoemde stamrecht vrijstelling: nadat je het geld in de stamrecht BV hebt ondergebracht, moet je jezelf regelmatig uitkeringen geven waarover dan vervolgens belasting wordt betaald. Dat kan gunstig uitpakken voor mensen die ontslagen zijn en vervolgens voor zichzelf willen beginnen. Voor een beginnend ondernemer is zo’n stamrecht BV fiscaal aantrekkelijk omdat de belasting over de ontslagvergoeding gespreid kan worden betaald. Er zijn ook mensen die hun hypotheek geheel of gedeeltelijk aflossen via de stamrecht BV. Anderen gebruiken de stamrecht BV om hun pensioengat op te vullen.
Als de plannen van het kabinet Rutte doorgaan, kan dit vanaf 1 januari 2014 niet meer. Op 17 september maakte het kabinet bekend dat het de stamrechtvrijstelling voor nieuwe ontslagvergoedingen per 1 januari 2014 wil afschaffen. Dit houdt in dat de nieuwe ontslagvergoedingen meteen in het jaar van ontvangst volledig belast worden tegen het reguliere tarief in de inkomstenbelasting. Voor de bestaande stamrechten heeft de minister een stimulering van de fiscale vrijval (opheffing) van de stamrechten bedacht: vanaf 1 januari zouden de bestaande stamrechten in één keer mogen worden opgenomen waarbij zij slechts voor 80% worden betrokken in de inkomstenbelasting. De regering hoopt op deze manier geld vrij te maken voor consumptie en met deze maatregel een bijdrage te leveren aan het structureel op orde brengen van de overheidsfinanciën.
De Raad van State plaatste in haar advies aan de regering enige kanttekeningen bij het wetsvoorstel: zo vindt de Raad de stimulering van de fiscale vrijval geen structurele verbetering van de overheidsfinanciën. De raad merkt op dat er slechts een voorschot wordt genomen op toekomstige opbrengsten en dat dit geschiedt ten koste van de overheidsfinanciën op de lange termijn.
Verder noemt de Raad de maatregel om de stamrechtvrijstellingen af te schaffen een nadeel voor degenen die hun pensioengat willen opvullen. Deze mensen zijn nu voor het wegwerken van hun pensioengat aangewezen op de aftrek van de premies van lijfrentes. Omdat de hoogte van aftrek van premies voor lijfrente afhangt van het jaarlijks pensioentekort zijn die mogelijkheden echter ingeperkt.
De minister stelt in het “nader rapport belastingplan” over het pensioengat dat mensen nog 10 jaar na hun ontslag vrijwillig pensioen kunnen opbouwen bij het pensioenfonds. De vraag is of mensen dat dan nog kunnen betalen.
Verder twijfelt de Raad aan de geraamde opbrengst van de tegemoetkomingsmaatregel: niet iedereen zal het hele bedrag willen of kunnen opnemen. In zijn antwoord aan de raad stelt de minister dat hier al rekening mee is gehouden. Je kunt je de vraag stellen of het verstandig is om de stamrecht BV nu af te schaffen. Het beginnen van een eigen zaak na ontslag wordt er niet eenvoudiger op. In een tijd van grote werkloosheid is dat iets om over na te denken. Het wetsontwerp wordt in de Tweede en Eerste Kamer behandeld. Mocht u nog vragen hebben over dit onderwerp dan kunt u contact opnemen met de advocaten van MillerReyBrighton.
]]>Het is verstandig om de gemaakte afspraken inhoudelijk nauwkeurig te laten controleren door een advocaat om te bezien of u alles krijgt waar u recht op heeft, maar ook om te bezien of deze voldoen aan de door UWV gestelde voorwaarden voor het verkrijgen van een WW-uitkering. Hiervoor kunt u terecht bij MillerReyBrighton advocaten te Middelburg. Mr. Esther Mulders is arbeidsrechtspecialiste en lid van de vereniging voor arbeidsrechtspecialisten VAAN. Mulders treedt op voor zowel werkgevers als werknemers in diverse ontslagkwesties en adviseert daarnaast over arbeidsovereenkomsten, ziekte, concurrentiebeding en bedrijfsongevallen.
Bij de financiële afwikkeling van het dienstverband kunnen werkgevers en werknemers zich laten adviseren door Estateplan te Middelburg, bijvoorbeeld over het inbrengen van de ontslagvergoeding in een stamrecht/lijfrenteconstructie. U kunt daarvoor contact opnemen met de heer Alex de Bakker op telefoonnummer 0118-640915. Voor meer informatie www.estateplan.nl.
]]>Antwoord: Twee alleenstaande AOW’ers met ieder een eigen huis eten en logeren af en toe bij elkaar. Gezellig, maar zij lopen het risico dat de Sociale Verzekeringsbank hen als samenwonend ziet. Dit heeft gevolgen voor hun AOW-uitkering: een korting van elk 300 euro per maand. Hoe kan dit? Samenwonen heeft toch een permanent karakter? Op 1 januari 2013 is de Wet aanscherping handhaving en sanctiebeleid in werking getreden met als doel om het bestrijden van uitkeringsfraude aan te scherpen. De samenwoonregels in de AOW zijn niet gewijzigd. Hoe zien die regels er dan uit? Volgens de AOW- wet is sprake van samenwonen als twee personen hun hoofdverblijf in dezelfde woning hebben en blijk geven zorg te dragen voor elkaar door middel van het leveren van een bijdrage in de kosten van de huishouding dan wel anderszins. Objectieve criteria volgens de staatssecretaris. Van de negen regiokantoren van de Sociale Verzekeringsbank schrijven er echter vier, waaronder Breda, het regiokantoor voor Zeeland, voor dat AOW’ers het moeten melden als een vriend(in) twee keer in de week blijft slapen of als ze elkaar in het weekend bezoeken en voor elkaar koken. De rest dus niet. Inmiddels vindt ook staatssecretaris Klijnsma van Sociale Zaken dat de criteria voor het voeren van een gezamenlijke huishouding niet helder zijn. Zij heeft nieuwe richtlijnen beloofd. Hiervoor moet de wet veranderen. Het kabinet zal de Tweede Kamer hierover informeren.
Mr. Esther Mulders,